Liturgie

Eucharistieviering vastentijd 2013

Solidariteit
Het is niet iets
van nu eens wel
en dan weer niet.

Het is niet eentje
van de zovele jasjes
die je bij gelegenheid
eens kunt aantrekken.
Het is niet iets
wat afhangt van de zin
of van het moment,
of van de zin
van het moment.
Solidariteit
is een levenshouding,
iets wat je hele manier
van leven doordringt.
Je staat er mee op
en soms kun je er niet van slapen.

Slotgedachte:

We kunnen in het leven alle kanten op.
Noord, zuid, oost of west: welke wegen gaan we allemaal?
Welke richting staat ons voor ogen?
Vastentijd is oefentijd, om het kompas van het leven te leren lezen.

Er zijn veel bedreigingen die ons afleiden van het wezenlijke.
Onze onderlinge relaties staan vaak op het spel:
we willen macht hebben over de ander;
we willen het grootste, het beste voor onszelf;
we willen onkwetsbaar zijn…

Als deze bedreigingen ons in hun greep krijgen, worden we ‘des duivels’.
Als we deze bedreigingen kunnen hanteren, ontstaat er een nieuw perspectief:
een menswaardige samenleving.

Dan zijn we niet langer elkaars rivaal, maar partners omwille van dit perspectief.
Een menswaardige samenleving: dat is een goddelijke belofte.
Jezus baande de weg, in het spoor van de zwervende Arameeërs van weleer.
Zijn levensweg is ons kompas.

Wij staan steeds opnieuw voor de keuze:
weerstand bieden aan de machten die ons bedreigen
of hieraan ten gronde gaan.